Ökmen: Akıllı zeki, bilgili.
Önay: Ay gibi aydınlık ve öncülük eden.
Önem: Mühim olan, gerekli olan.
Öngül: Önayak olmak. 2. İlk gül.
Örengül: Yaban gül. 2. Değer verilen güzel.
Örfiye: Gelenek ve görenekle ilgili örfle ilgili.
Örge: Yükselen, yukarı çıkan. 2. Motif.
Örgen: Urgan, ince hat, ip.
Örnek: Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. model. 2. Bir bütünün niteliğini anlatmak için bütünden ayrılarak verilen küçük parça. göstermelik, numune. 3. Bir şeyin benzeri tıpkısı, misal. 4. En iyi biçimde olan.
Örün: Gökyüzünün açık, aydınlık durumu.
Öşme: Kaynak, suyun topraktan çıktığı yer.
Öfke: ötüşen, şen, şakrak.
Övgül: Övülmeye değer
Övgüm: övmeye değer gördüğüm.
Öykü: Hikaye. 2. Ayrıntılarıyla anlatılan olay.
Özbaşak: Başak gibi güzel olan.
Özcanan: Değer verilen sevgili.
Özenay: Çok güzel, ay gibi güzel.
Özengül: Kusursuz gül gibi olan.
Özey: Aydın kişilik.
Özgül: Bir türle ilgili, bir türe ilişkin. 2. Özü gül gibi olan.
Özgülay: Kendine has bir güzelliği olan.
Özgünel: Becerileri üstün, yetenekli.
Özgüneş: Sıcak kanlı olan.
Özipek: Koza, ipek böceği.
Özkut: Özünde kutsallığı barındıran.
Özlem: Bir kimseye ya da bir şeye duyulan aşırı görme kavuşma arzusu, hasret
Özlenen: Hasret çekilen kimse ya da şey.
Özleyiş: Özlem duygusu, hasret çekme.
Öznil: Nil gibi verimli.
Özperi: Peri gibi güzel.
Özpetek: Özünde çalışkan olan.
Özpınar: Kaynak.
Özsev: İçten gelen sevgi.
Özsevi: İçtenlikle seven.
Özşah: Güçlü kişilik.
Özten: Güzel tenli.
Öztün: Sağlam, sağlıklı kişiliği olan.
Ömür: Hayat, yaşayış.
Özge: Başka, gayrı, diğer.
Özgen: Filizler gibi güzel, nazik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder