A Harfi İle Başlayan Erkek Bebek İsimleri Ve Anlamları

Sayfamızda A Harfi ile başlayan erkek bebek isimleri ve anlamları, a ile başlayan erkek isimleri, anlamlı a harfi ile başlayan isimler, erkek isimleri,erkek bebek isimleri, yeni erkek isimleri,en güzel a harfi erkek isimleri,dini a harfi erkek isimleri,kuranda geçen erkek isimleri,yeni doğan erkek bebek isimleri ve anlamları ,hazır bebek isimleri bu sayfamızda yer alıyor.

Abadın: Ezeli.
Abak: Köylü.
Abakan/Abakay: Bir Türk boyunun adı.
Abamüslüm: İslamiyete inanların ulusu, yücesi.
Abat: Şen, rahat, mutlu olmuş
Abay: Hünerli.
Abaza: Kafkaslarda yaşayan bir Türk soyu.
Abbas: Aslan, sert çatık kaşlı kimse.
Abdal: Derviş, bilgili kişi.
Abdi: Kölelikle ilgili.
Abdullah: Tanrı’nın kulu.
Abduş: “Abdullah” isminin kısaltılarak bir başka söyleniş biçimi.
Abdülalim: Herşeyi bilen Tanrı’nın kulu.
Abdülaziz: Tanrının sevgili kulu.
Abdülbaki: Herzaman var olan Tanrı’nın kulu.
Abdülcabbar: Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı’nın kulu.
Abdüleelal: Tanrı’nın kulu.
Abdülcelil: Yüce Tanrı’nın kulu.
Abdülcemal: Dürüstlüğü, güzelliği olan Tanrı’nın kulu.
Abdülcevat: Eli açık Tanrı’nın kulu.
Abdülferit: Üstün olan Tanrı’nın kulu.
Abdülfettah: Zorlukları çözen Tanrı’nın kulu.
Abdülgaffar: Bağışlayıcı Tanrı’nın kulu.
Abdülgafur: Bağışlayan, acıyan Tanrı’nın kulu.
Abdülgani: Zengin ve eli açık Tanrı’nın kulu.
Abdülhak: Yüce Tanrının kulu
Abdülhakim: Her şeyi bilen Tanrı’nın kulu.
Abdülhalik: Yaratan Tanrı’nın kulu.
Abdülhalim: Anlayışlı, izanlı Tanrı’nın kulu.
Abdülhamit: Övülen Tanrı’nın kulu.
Abdülkadir: Kudretli Tanrı’nın kulu.
Abdülkerim: Eli açık yüce Tanrı’nın kulu.
Abdüllatif: Zenginliğini paylaşan Tanrı’nın kulu.
Abdüllazim: Büyük, yüce, ulu, yüksek.
Abdülmecit: Şan ve şeref sahibi Tanrı’nın kulu.
Abdülmelik: Tüm evrene egemen olan Tanrı’nın kulu.
Abdülmetin: Kudrete sahip Tanrı’nın kulu.
Abdülvahap: Eli açık Tanrı’nın kulu.
Abdülvahip: Üstün olan Tanrı’nın kulu.
Abdülvahit: Üstün olan Tanrı’nın kulu.
Abdürrahman: Rahmet sahibi olan Tanrı’nın kulu.
Abdürrauf: Esirgeyen Tanrı’nın kulu
Abdürreşit: Doğruluğu öğreten Tanrı’nın kulu.
Abdürrezzak: Tüm yaratıklara rızkını veren Tanrı’nın kulu.
Abıd: Dindar, sofu,din kurallarına bağlı.
Abır: Huzur, barış.
Abid: Dini bütün, dindar, sofu.
Abidin: İnanan, ibadet eden.
Abir: Güzel kokan, mis, güzel koku.
Aborkar: Tutumlu, tutumlu davranan.
Abuşka: Kadının kocasına verilen bir ad.
Abuzer: Altın suyu.
Abuzettin: Dindar, din yolunda hızlı giden.
Acabay: Güçlü kuvvetli kişi.
Acabey: Güçlü kuvvetli kişi.
Acahan: Güçlü kuvvetli kişi
Acar: Atılgan, gözü pek, yiğit, kabadayı, yılmaz, kabına sığmaz. 2. Güçlü ve becerikli, çevik, enerjik. 3. Yeni. 4. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan Gürcü soyundan halk.
Acaralp: Yiğit, cesur, becerikli kişi.
Acarbey: Güçlü, cesur, atılgan adam.
Acarer: Yiğit erkek, yürekli, gözüpek, erk.
Acarkan: Gözüpek, cesur soydan gelen.
Acaröz: Soyu güçlü kuvvetli olan.
Acarsoy: Atik, 2.Gürcü soyundan gelen.
Acartürk: Yiğit Türk.
Acatay: Güçlü kuvvetli kişi.
Acem: İranlı
Aclan: Yerinde duramayan, aceleci.
Acun: Dünya, evren,kainat..
Acuner: Dünya yiğidi,dünya eri.
Açıkel: Cömert insan.
Açıker: Doğruluğun, dürüstlüğün savunucusu olan
Ada: Dört yanı suyla çevrili kara parçası
Adalan: Adı bilinen, tanınan.
Adanır: Adı ünlenen kimse.
Adalı: Ada halkından olan kimse.
Adar: Olgunluk, erginlik, omuzdaş.
Adaş: Aynı adı taşıyanlar.
Adem: Dini inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber. 2. İnsan, insanoğlu, adam. 3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan.
Adıcan: Adı ile sevilen, adı sevgili olan.
Adıgün: Adı aydınlık, gün gibi.
Adıgüzel: İsmi güzel anlamında.
Adlı: Zamir
Adın: El, kimse.
Adınamlı: İsmiyle ünlü olan.
Adısanlı: İsmiyle ünlü olan.
Adısoylu: İsminin çok elit olduğu anlamında.
Adısönmez: Sönmeyenateş gibi adının yaşayacağı, anlamında.
Adıvar: Adı duyulmuş, bilinir.
Adıyahşi: İsmi güzel anlamında.
Adil: Adaletle iş gören, adaletten, haktan ayrılmayan, hakkı yerine getiren, adaletli. 2. Hakka
uygun, haklı.
Adilhan. Doğruluğun, hakkın hükümdarı.
Adiyan: Bervari ilçesi halkından kabile.
Adlı: Ünlü kişi.
Adlığ: Ünlü kişi.
Adnan: Cennette ölümsüzlüğe ulaşmış kimse.
Adni: Cennetlik insan
Adsız: Adı olmayan, isimsiz
Adsoy: İsmi soyunu ifade ediyor anlamında.
Afacan: Ele avuca sığmaz, çok zeki.
Afer: Çok beyaz, bembeyaz.
Affan: iradeli kişi.
Afif: Temiz, namuslu.
Afşin: Savaşlarda kullanılan bir giysi, kargı.
Aga: Haber, bilgili kişi, bilen.
Agah: Uyanık, bilgili.
Agah: Bilen, bilgili.
Agıl: Akıl, zeki.
Agid: Yiğit, güçlü, yürekli.
Agir: Ateş.
Ağa: Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kişi. 2. Halk arasında sayılan, sözü geçen
erkeklere verilen san. 3. Büyük kardeş, ağabey. 4. Okur yazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla
birlikte kullanılan san. 5. Osmanlı İmparatorluğunda bazı kuruluşların başında bulunanlara verilen
resmi san.
Ağababa: Bir yerde sözü geçen ve ileri gelen kimse.
Ağabay: Zengin, sözü geçen kişi.
Ağabey: Ağa, çok varsıl, güçlü kişi.
Ağacan: Cömert, içten kimse.
Ağahan: Ağaların ağası.
Ağakan: Ağa soyundan gelme.
Ağaner: Yükseklerin bekçisi. 2. Yükselen kişi.
Ağansoy: Yüksek soylu.
Ağaoğlu: Saygı duyulan birinin oğlu. 2. Beyzade.
Ağar: Sadık kişi.
Ağca: Çok beyaz, apak
Ağcabey: Temiz ve kişilikli insan.
Ağer: Temiz kişi, ak erkek.
Ağırtaş: Ağır başlı kişi.
Ahen: Demir gibi sert.
Ahıska: Gürcistan’da bir kent.
Ahi: Dost canlısı. 2.Erkek kardeş. 3. Eli açık, cömert.
Ahmet: Övülmeye layık, övülmüş.
Akabey: Varlıklı, güçlü kişi.
Akad: Temiz insan, güvenilir kişi.
Akadlı: Temiz insan, güvenilir kişi.
Akal: Beyazve kırmızı.
Akalan: Temiz, ak alan.
Akam: Etki, sonuç, vargı.
Akan: Akıp gitmekte olan.
Akaner: Akan, giden yiğit.
Akansu: Akıp giden su.
Akant: Temiz, dürüst, sözünün eri.
Akarca: Küçük akarsu.
Akarçayı Küçük akarsu.
Akarsoy: Soyun devam etmesi.
Akartuna: Tuna gibi gürül gürül akan.
Akartürk: Akıp giden Türk.
Akata: Temiz ve namuslu soylu.
Akatay: Temiz ve güvenilir kişi.
Akay: Dolunay, ayın ondördü.
Akaydın: Temiz ve aydınlık.
Akbal: Beyaz, temiz, bal gibi.
Akbaran: Temiz, dürüst güç.
Akbaş: Şahinden büyük bir av kuşu. 2. Daha tanelenmemiş olan ekinin başağı.
Akbaşak: İnce sık yapraklı, beyaz çiçekli bir bitki.
Akbatu: Temiz ve güçlü.
Akbatur: Namuslu ve yiğit.
Akbay: Namuslu ve zengin kişi.
Akbayar: Temiz, yüce, dürüst.
Akbek: Ak insan, temiz, dürüst.
Akbel: Temizliği ile tanınan yöre.
Akbey: Temiz ve güvenilir kişi.
Akboy: Temiz ve güvenilir bir soydan gelen.
Akbilge: Dürüst ve bilgi kişi.
Akbora: Ak fırtına, akyel.
Akbulut: Beyaz renginde bulut.
Akburçak: Bir burçak türü.
Akçal: Beyaza çalan, beyaz gibi.
Akçalı: Beyazlığı, temizliği, dürüstlüğü, bilinen.
Akçar: Temiz ruhlu.
Akçınar: Beyaz renkte çınar türü.
Akçit: Güneş, aydınlık yüz.
Akdağ: Ak renkli dağ. 2. Kar kaplı dağ.
Akdal: Beyaz dal.
Akdamar: Temiz ve güvenilir kişi.
Akdemir: Döğme demir.
Akdeniz: Ülkemizin Güney’indeki deniz.
Akdil: Telafuzu çok iyi olan.
Akdoğ: Beyaz, temiz doğ ve öyle yaşa.
Akdoğan: Beyaz, kıvrık kısa gagalı yırtıcı kuş.
Akdoğdu: Yeni doğmuş beyaz tenli, çocuk.
Akdoğu: Beyaz, temiz doğu.
Akdora: Beyaz doruk, karlı doruk.
Akdoru: Karla kaplı zirve.
Akdoruk: Karla kaplı zirve.
Akduman: Beyaz duman.
Aker: Dürüst adam.
Akergin: Dürüst ve olgunkişi.
Akerman: Dürüst ve güvenilir kişi.
Akersan: Temiz, yiğit adı, şanı olan.
Akersoy: Namuslu, yiğit, soylu.
Akgiray: Temiz insan, uygun insan.
Akgüç: Temiz ve güçlü.
Akgündüz: Mutlu gün, kutlu gün.
Akgüner: Sabah vakti.
Akhan: Temiz ve güvenilir hükümdar.
Akıalp: Yiğit kişi.
Akıl: Zeka.
Akın: Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması. 2. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma; çapul gibi amaçlarla toplu olarak yapılan baskın.
Akınal: Saldır ve kazan.
Akınalp: Savaşan yiğit kişi.
Akıneri: Savaşan.
Akınsoy: Savaşçı soyu.
Akıntürk: Akıncı Türkler.
Akif: Bir işte sebat eden, ısrarcı.
Akil: Zeki kişi.
Akimaş: Şelale
Akkan: Soyu temiz insan.
Akkaş: Ün, şöhret.
Akkaya: Beyaz kaya.
Akkerman: Yüksek burçları olan kale .
Akkılıç: Kirlenmemiş kılıç.
Akkın: Arzulu, aşık.
Akkurt: Beyaz renkli kurt.
Akkuş: Yırtıcı bir kuş türü.
Aklan: Dağ. yamacı. 2.Sırım gibi olan genç erkek.
Akman: Lekesiz, temiz, ak yüzlü.
Akmaner: Ak alımlı, temiz
Akmeriç: Duru akan Meriç.
Akozan: İçten, duygulu şair.
Akönder: Güvenilir lider.
Aköz: Soyu güvenilir ve temiz olan.
Akpolat: Temiz, güçlü kuvvetli kişi.
Aksal: Temizlik, dürüstlük temsilcisi.
Aksay: Beyaz, boz renkli kayalık yer.
Aksoy: Lekesiz, temiz soy.
Aksun: Temizlik, dürüstlük, veren.
Aksungur: Bir tür yırtıcı kuş.
Akşın: Beyaz tenli kişi.
Akşit: Aydınlık güneş, yüzlü kişi.
Aktan: Aydınlık, sabahın erken vakti.
Aktaş: Beyaz taş, kireç taşı.
Aktay: Beyaz renkli at.
Aktekin: Temiz ve güvenilir.
Aktemür: Beyaz demir.
Akter: Temiz, dürüst emekçi.
Aktimur: Timur
Aktolga: Beyaz demir başlık.
Aktöre: Ahlakçı
Aktuğ: At kılından yapılmış beyaz başlık.
Aktuna: Duru, berrak akan Tuna nehri.
Aktunç: Beyaz tunç.
Aktün: Aydınlık, ışıklı gece.
Aktürk: Beyaz, temiz Türk.
Akünal: Temiz ün sahibi ol.
Akyel: Lodosa verilen isim.
Akyiğit: Temiz ve güvenilir kişi.
Akyol: Dürüstlüğün yolu.
Akyurt: İyi ve güzel bir vatan.
Akyürek: Yüreği temiz olan, içten yürekli.
Akyüz: Dürüstlüğü yüzüne vurmuş olan kişi.
Alaaddin: Din işleriyle uğraşan kişi.
Alacan: Renkli kişiliği olan.
Aladoğan: Bir kuş türü.
Alakoç: Kürkü karışık renkli olan koç.
Alakurt: Derisi karışık renkli olan kurt.
Alakuş: Tavus kuşu.
Alaner: Meydan yiğidi.
Alangu: Altın renkli geyik.
Alasay: Kişiliğiyle çevresinde saygı uyandıran.
Alasoy: Çok renkli bir soydan gelen.
Alatan: Seher vakti rengi.
Alataş: Karışık renkli taşlar
Alatay: Karışık renkli tay.
Alatürk: Çok renkli bir kişiliğe sahip olan.
Albora: Kırmızı fırtına.
Alçın: Kırmızı renkli küçük bir kuş.
Aldemir: Demirin kızıl kor hali.
Aldoğan: Bir doğan türü.
Alem: Dünya, cihan, halk.
Alemdar: Bayrak taşıyan kişi.
Algur: Sakinlik, sessizlik.
Alhan: Kırmızı, kızıl ve egemen.
Alışık: Kırmızı renkli ışık.
Ali: Yüce, ulu, yön, yan.
Alican: İçten, samimi olan.
Aligir: Yandaş, taraftar
Alikan: Hizan’da yaşayan Kürt aşireti.
Alim: Bilen, bilici
Alim: Bilgin.
Alinur: Işık saçan yüce kişi.
Aliş: Ali adının sevecenlik verilmiş biçimi.
Alişah: Şahların en ulusu.
Alişan: Şan ve şerefi yüce olan.
Aliyan: Nusaybin, cizre arasında yaşayan.
AliYar: Candan, sevgili, dost.
Alkın: Korkusuz, yiğit 2 Kızıl kan 3.Delicesine aşık olan.
Alkin: Korkusuz ve kin dolu.
Alkor: Ateş, kızıl köz.
Alkun: Herkes.
Allahverdi: Allah’ın inayetiyle anlamında.
Aloz: Haşin kimse.
Alp: Yiğitler yiğidi, bahadır,
Alpagu/Alpagut: Tek başına düşmanla savaşan kahraman. 2. Eski Türklerde kurda verilen bir ad.
Alpağan: Cesaret sahibi, kahraman kişi.
Alpak: Cesaret sahibi, kahraman kişi.
Alpar: Yiğit er, kahraman.
Alparslan/Alpaslan: Kahramanlar kahramanı.
Alpartun: Bileğinin gücünden kuvvetinden emin olan.
Alpay: Yiğit ve ay gibi ışıklı.
Alpaydın: Yiğit ve aydın,
Alpayer: Güçlü ve delikanlı olan.
Alpbilge: Güçlü ve aynı zamanda da akıllı olan kişi.
Alpçetin: Yiğit ve zorlu kişi.
Alpdemir: Yiğit ve demir gibi.
Alpdoğan: Yiğit doğmuş.
Alper: Yiğit insan, yiğit erkek.
Alperen: Yiğit ve ermiş kişi.
Alpergin: Yiğit ve olgun, ermiş.
Alpermiş: Yiğit ve ermiş kişi.
Alpertunga: Bir Türk destanı kahramanı.
Alpgiray: Kahramanlık sanı almış olan hükümdar.
Alphan: Yiğit han.
Alphun: Yiğit.
Alpkan: Soyca yiğit olan.
Alpkartal: Yiğit kartal.
Alpman: Yiğit kişi.
Alpsoy: Soyca yiğit olan.
Alpsu: Yiğit ve su gibi.
Alptekin: Yiğit prens, güvenilir.
Alptuğ: Yiğitlik simgesi.
Alpyürek: Yüreğinde yiğitlik,bulunan.
Alsan: Yiğitlik sanı.
Alsoy: Soyu sıcak insanlardan oluşan.
Altaş: Kızıl renkli taş.
Altay: Tiyanşan Dağları. 2. Asya’da bir Türk boyu.
Altemür: Kızıl renginde demir.
Altmay: Altın gibi değerli ve ay gibi ışıklı.
Altınbaran: Altın gibi kıymetli.
Altınel: Altın gibi kişiliğe sahip olan.
Altıner: Altın değerinde erkek.
Altınhan: Çok değerli kahraman.
Altınkaya: Altın gibi parıldayan kaya.
Altınkılıç: Altın gibi kıymetli kılıç.
Altınok: Altın gibi kıymetli ok.
Altınöz: Değerli bir geçmişe sahip olan.
Altınsoy: Değerli bir soydan gelen.
Altuğ: Kızıl tuğ, al renkli.
Altuna: Kızıl renkli Tuna.
Altunç: Kızıl tunç.
Amade: Hazır, istenen, dilek.
Amir: Buyuran, emreden.
Anak: Kibar, zarif bey. 2. Soyu temiz olan.
Anapa: Temel, esas, köken.
Andaç: Anı için verilen şey, armağan 2.Çocuk, soy. 3. Nam,şöhret,
Andak: Temiz yemin, diken.
Anday: Ay ışığı altında yemin etmek.
Andıç: Anılar, armağan, hediye.
Anıl: Amaç, erek, hatırlanmak.
Anıt: Abide
Anlı: Namı yürümüş olan.
Ansıma: Hatırlanmayı beklemek.
Ant: Yemin, söz verme.
Anter: Arap edebiyatında kahraman.
Apan: Aniden
Apaydın: Çok aydınlık, ışıklar içinde.
Ape: Amca, büyük.
Ar: Ateş .
Arafat: Mekke’de bir dağ.
Aral: Asya’da bir gol, sıra dağlar.
Aram: Sabır, sebat, dinlenme.
Aran: Ova, kuytu yer, sıcak yer.
Aras: Anadolu’da bir ırmak. 2. Bulunmuş yer.
Arat: Yürekli kişi, yüreklilik.
Araz: Saadet. 2. İşaret.
Arbaş: Mavi gözlü, sarı saçlı erkek. 2.Temiz, çalışkan kişi.
Arbay: Mütevazi insan.
Arca: Çam ağacı. 2. Namuslu insan.
Arda: İşaret olarak yere dikilen çubuk. 2. Ardıl
Ardıç: Çamgillerden kokulu bir ot.
Ardıl: Arkadan gelen, sonra gelen.
Arel: Temiz ve güvenilir kişi.
Arer: Temiz ve güvenilir kişi.
Argın: Yorgun, bitkin, yaban armudu.
Argon: Ateş rengi.
Arguç: Gururlu.
Argun: Kamıştan yapılmış bir çalgı. 2.Gizli, saklı, arınmış. 3. Vahşi hayvan.
Argüden: Erdemlilik peşinde olan.
Argüder: Erdemlilik peşinde olan.
Argün: İyi ve güzel bir gün.
Arhan: Temiz, arınmış hükümdar.
Arıca: Temiz, saf, hilesiz.
Arıcan: Temiz ve sevilen kişi.
Arıç: Didik, düzenlilik, barış.
Arıer: Katışıksız, temiz er.
Arık: Eti yağı erimiş, zayıf. 2. Temiz ve saf.
Arıkal: Temizliğini ve dürüstlüğünü koru.
Arıkan: Safkan, soylu kan.
Arıkar: Yardım, yardımcı.
Arıker: Temiz ve iyi kimse.
Arıman: Dürüst, temiz adam.
Arısal: An gibi çalışkan.
Arısan: Adı, sanı temiz kimse.
Arısoy: Katışıksız, temiz soy.
Arıt: Temizlemek, saflaştırma,
Arıtan: Temizleyen, berrak. 2. Tan, gündoğumu.
Arıtaş: Temiz taş.
Arıyüz: Temiz bir yüz ifadesi.
Ari: İran’dan geçerek Kuzey Hindistan’a yerleşen halk veya bu halktan olan kimse.
Arif: Çok anlayışlı ve sezgili. 2. Bilen, bilgili kimse.
Arkan: Arıkan, temiz kan.
Arkın: Arkada geride olan …
Arkış: Haberci. 2.Kervan.
Arkoç: Temiz ve güçlü.
Arkun: Yavaş, geri kalan.
Arkut: Temiz ve kutlu.
Arma: Yelken takımı, halat, ip, seren, 2. Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin sembolü olarak kabul
edilmiş resim, harf veya şekil.
Arol: Çalışkan, saf ol.
Arpad: Arpacık.
Arpak: Büyü,sihir.
Arpat: Hun Uygur halkının önderi. Arpatlar hanedanının kurucusu.
Arpınar: Su gibi temiz.
Arsan: Adı, sanı temiz kişi.
Arslan: Yırtıcı güçlü orman hayvanı.
Arsoy: Temiz ve güvenilir bir soydan gelen.
Artam: iyilikçilik, doğruluk, erdem.
Artanç: ince ruhlu, duyarlı, sanatkar.
Artuk: Artan, kalan, üstün, Selçuklu emiri.
Artun: Kendine güvenen, onurlu.
Artunç: Arı tunç, katışıksız.
Aryüz: Temiz yüzlü, arı yüz.
Arzık: Uysal, iyi huylu. 2. Dindar, sofu.
Arzüdar: istekli.
Asar: Vezir, nazır, bakan.
Asal: Temel, ana unsur.
Asan: Rahat.
Asıf: Çok sert esen rüzgar.
Asıl: Başlıca, başta gelen.
Asım: Haram’a tamah etmeyen. 2. Namuslu.
Asil: Soylu.
Aslan: Ormanların kralı.
Aslaner: Yiğit kimse, arslan gibi.
Aslanhan: Aslanların aslanı.
Asri: Modern.
Asur: Mezopotamya’da bir devlet ve bu devletin halkı.
Asutay: Hırçın tay.
Aşan: Geçip giden, üste çıkarı, geçen.
Aşar: Geçer, üstün gelir.
Aşık: Bir kimseye veya bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, vurgun, tutkun kimse.
Aşkan: Yüz rengi.
Aşkıner: Üstün er, üstün gelen.
Aşkınay: Ay’ın çok değişik ve çok güzel görünmesi.
Ata: Soydaki yaşlı erkek büyüklere verilen ad.
Atabay: Hürmet gören zengin insan.
Atabek: Selçuklu döneminde şehzadeleri eğiten kimse.
Atabey: Soyu zengin.
Atacan: Hoşgörülü, babacan.
Ataç: Atalardan gelen.
Atadan: Ata soyundan.
Ataeli: Ata yurdu, vatan.
Atagün: Büyüklerin günü.
Atahan: Soyu hükümdarlardan gelen.
Atak: Atılgan, atik.
Atakan: Ata soyundan gelen.
Ataker: Atılgan, yiğit, hızlı.
Atakol: Atılganol,
Atakul: Atalarına saygı duyan.
Atakurt: Kurt soyundan gelen.
Atalay: Tanınmış, ünlü kişi.
Ataman: Ata kişi, başkan,önder.
Atamer: Soyu yiğit, atası er.
Ataner: Soyu yiğit, atası er.
Atanur: Soyu aydınlık olan.
Ataol: Gelecek kuşakları olan, geleceği olan.
Ataöv: Soyu ile övünen.
Atar: İleriye fırlatır. 2.Gücü yeten.
Atasagun: Soyu doktor olan.
Atasan: Soyuyla ünlü olan, övünen kişi.
Atasay: Soyuna, saygı gösteren. 2. Soyuyla övünen kişi.
Atasev: Soyunu seven.
Ataseven: Atalarını seven, sayan.
Atasever: Atalarını seven, sayan.
Atasoy: Atadan, soylu.
Atasöz: Büyük sözü dinleyen.
Atasü: Asker babası.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü.
Atıf: Yöneltme 2.İçten, samimi.
Atıl: Saldır, fırla, atik ol.
Atılay: Atik ve aydınlık.
Atılgan: Yılmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan. 2. Girişken.
Atılhan: Dinamik hükümdar.
Atım: Fırlatılan bir şeyin gideceği uzaklık.
Atınç: Dinamik, atiklik isteği.
Atik: Çabuk davranan, çevik
Atilla: Hunların büyük imparatoru.
Atlan: şöhret, unvan,san.
Atlı: At sahibi olan.
Atlığ: Namlı, şöhretli.
Atlıhan: Atlı yönetici.
Atuf: Aşık olan.
Avar: Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu.
Avcı: Avlanmayı seven veya avı kendine iş edinen kişi. 2. Bir şeyi büyük bir istekle izleyen ve bulup ortaya çıkaran tanıtan kimse.
Avni: Yardım eden.
Avşar: Bir Türkmen boyu.
Avunç: Teselli, avunma.
Aver: Sert ve dik bakışlı kişi.
Ayalp: Ay gibi güzel ve yiğit
Ayanç: Saygı.
Ayata: Ay tanrısı,
Ayaydın: Ay ışığı, ay gibi aydınlık.
Ayaz: Duru, sakin havada çıkan kuru soğuk; 2. Soğuk.
Aybar: Görkem, saygınlık.
Aybars: Ay gibi güzel, pars gibi yiğit
Aybay: Ay gibi parlak. 2. Zengin ve saygıdeğer.
Aybek: Hindistan komutanı.
Ayberk: Ay gibi güzel ve sağlam.
Aybora: Ay kadar güzel, fırtına gibi hızlı.
Ayçetin: Güzel ve zorlu.
Aydar: Perçem, Manas destanındaki kahraman.
Aydemir: Doğramacı keseri.
Aydın: Işık alan, ışıklı, aydınlık. 2. Kültürlü, okumuş, görgülü, ileri düşünceli kimse. 3. Kolayca anlaşılabilecek kadar açık söz veya yazı.
Aydınalp: Cesur ve güçlü olduğu kadar bilgili de olan insan.
Aydınay: Ay’ın çok parlak hali.
Aydınbay: Saygın ve de bilgili olan kimse.
Aydınbey: Saygın ve de bilgili olan kimse, bilge kişi.
Aydınel: Aydınlık yer, ışıklı yer.
Aydıner: Aydınlık yüzlü, mert.
Aydınol: Okumuş ve bilgili biri ol.
Aydıntan: Aydınlık, sabah vakti.
Aydıntuğ: Üzerine ışık düşmüş tuğ.
Aydınyol: Doğruyol.
Aydinç: Ay gibi güzel, ışıklı ve dinç.
Aydoğan: Ay gibi doğmuş olan.
Aydoğdu: Ay gibi aydınlık olan.
Aydolun: Dolunay gibi.
Ayet: Kuran surelerindeki cümlelerin her biri.
Ayık: Anlayışlı, uyanık, açık göz, zeki.
Aykaç: Güzel söz söyleyen.
Aykal: Aydınlık kal.
Aykan: Temiz, aydınlık soy.
Aykın: Işıltılı kın.
Aykul: Ay gibi insan.
Aykurt: Üzerine ay ışıltısı düşmüş kurt.
Aykut: Ay gibi uğurlu.
Aykutalp: Uğurlu, cesaretli.
Ayman: Ay gibi ışıklı kişi.
Aymete: Hun İmparatoru Mete’nin bir adı.
Aymutlu: Ay gibi güzel ve mutlu.
Aypar: Görkem, saygı.
Aypars: Ay gibi aydın, par gibi yırtıcı.
Aypolat: Ay gibi ışıltılı ve cesur.
Aysal: Ayla ilişkili, ay gibi.
Aysar: Ayın etkisiyle huyu değişen kimse
Aysoy: Aydınlık soydan gelen.
Aysungur: Ay gibi sakin olan.
Aytar: Haber veren, haberci.
Aytek: Biricik ışık. 2. Ay gibi tek.
Aytekin: Ay gibi güzel ve güven veren.
Ay temiz: Ay gibi berrak ve temiz olan.
Aytemur: Aygibi ışıklı, demir gibi sağlam.
Ay timur: Ay gibi ışıltılı ve demir gibi sağlam.
Aytolun: Dolunay.
Aytop: Ay’ın dolunay hali gibi.
Aytunca: Tunca ırmağı gibi görkemli.
Aytunç: Ay gibi ışıltılı ve tunç gibi sağlam anlamında.
Aytürk: Aydın ve gelecek vaadeden Türk.
Ayvaz: Kadının kocası. 2. Yakışıklı, sırım gibi. 3. Büyük konaklarda mutfak, yemek hizmetlerinde çalıştırılan.
Azadi: Bağımsızlık, özgürlük.
Azam: Büyük, ulu, Yüce.
Azamet: Büyüklük, ululuk, Yücelik. 2. Gurur. 3. Görkem, heybet. 4. Çalım, kurum. 5. Debdebe.
Azametdin: Dinin yüceliği.
Azer: Ateş gibi olan.
Azim: Kesin karar, kararlı, gayret.
Aziz: Kutsal, değerli saygıya layık.
Azmi: Azmi, hedefi olan.
Aznavur: Cesur, kahraman, yiğit.

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share